Blog Manxmouse – Kalamazoo

Dinsdag 11 november

Van Fayetteville (Arkansas) naar Kalamazoo (Michigan)

Op 30 oktober vertrekken we vanuit het warme, herfstige zuiden naar het koude noorden. De meegenomen winterjassen en kleren komen nu eindelijk van pas. Met een tussenstop in Chicago komen we, na een trip van wel bijna 900 km, op 1 november aan in het plaatsje Kalamazoo. Een naam waarover de inwoners steeds uitleg moeten geven. ‘Ja hoor, Kalamazoo bestaat echt’ staat hier op T-shirts te lezen. Ze kennen hier ook de uitdrukking: ‘Van Timboektoe tot Kalamazoo’, of zoals wij zouden zeggen: ‘Van Maastricht tot Groningen’. In Kalamazoo staat een theater met de naam ‘The Civic Auditorium’, een prachtig Art-Deco theater, meer dan 80 jaar oud en grotendeels in authentieke staat, alsof de tijd heeft stilgestaan.

Het is even wennen voor ons omdat het Civic Auditorium een lijsttoneel heeft, dus een verhoogd podium, compleet met gapend gat van de orkestbak tussen het podium en de eerste rij. Het is een kleine ‘grote’ zaal waar maar liefst 450 mensen in kunnen. En die gaan er ook de hele week in; we spelen 5 dagen lang, 2 schoolvoorstellingen per dag voor steeds 450 kinderen, zonder versterking. Dus we moeten de stem goed opwarmen elke dag. Toch is het ook heel fijn, zoveel publiek. We moeten wat groter spelen, maar een lach golft lekker door de zaal en emotionele momenten zijn duidelijk voelbaar. Soms zijn de kinderen een beetje te jong, de Amerikanen nemen het niet zo nauw met de leeftijdsondergrens van 5 jaar die wij hanteren. Maar over het algemeen reageren ze wat levendiger en uitbundiger dan op het platteland van Arkansas waar we net vandaan komen. Grappig voor ons om die verschillen tussen de staten en mensen die er wonen op deze manier te ontdekken. Als op 5 november zowel Siem als Steven jarig zijn, wordt er hartverwarmend ‘Happy Birthday’ gezongen door het publiek. Ook de door de kinderen gemaakte tekeningen zijn bijzonder. Wat opvalt is dat de term ‘lesson’ daarbij vaak valt; het is wel de bedoeling dat kinderen hier wat opsteken van een theatervoorstelling.

 

Omdat we zoveel spelen hebben we weinig tijd om de omgeving te verkennen, maar het lukt ons toch om een middagje naar het dorpje ‘Holland’ te gaan, dat vlakbij ligt en waar een grote gemeenschap Nederlanders ooit is neergestreken. En dat zal je niet ontgaan; ze hebben een ‘Holland Village’ gebouwd, inclusief grachten en huisjes met trapgevels, de onvermijdelijke molen en natuurlijk een winkeltje waar je drop, hagelslag en stroopwafels kunt kopen. Ineens krijgen we allemaal tegelijkertijd zin in drop, iets waar Amerikanen zich uiteraard niets bij voor kunnen stellen.

Met een kort bezoekje aan een automuseum, waar we ons vergapen aan de enorme auto’s uit de Amerikaanse geschiedenis, sluiten we ons bezoek aan Kalamazoo af. We gaan nu echt richting het Oosten, naar The Big Apple, en dan hebben we heel Amerika, van west naar oost, doorkruist. We zijn nu over de helft van onze Manxmouse US tour, ons artiestenleven van reizen, spelen en hotelkamers begint al een beetje te wennen.

 

Hans