Het ene moment speelt hij Jabber in Philadelphia, een dag later neemt hij een musical award in ontvangst en binnenkort vertrekt hij weer naar Egypte om Jabber te spelen op het Hakawy Festival. Jochem Smit gaat de holle bolle worreld rondo.

Je komt net terug uit Amerika waar je Jabber gespeeld hebt op de internationale showcase van Ipay. Hoe heb je het daar gehad?
Ik vond het heel bizar om daar te zijn. Ik was nog nooit in de VS geweest, en om daar dan voor het eerst te zijn en meteen te mogen spelen was echt fantastisch! We hebben gespeeld voor vakmensen van over de hele wereld, en zij waren laaiend enthousiast. Volgens mij mogen we heel trots zijn.

Net na je terugkomst won je de Musical Award voor Aanstormend talent. Gefeliciteerd! Hoe was het om dit mooie beeldje in ontvangst te nemen?
DANKJEWEL! Ja dat was een hele bijzondere, aparte avond. De ochtend ervoor was ik teruggekomen uit de VS, dus ik had een ontzettende jetlag. Ik had het echt niet verwacht, maar toen werd ineens mijn naam genoemd en stond ik op dat podium met het beeldje een speech te geven voor een miljoen kijkers op tv. Dat vond ik denk ik het bijzonderste: ik keek dit vroeger altijd op tv, en nu stond ik er ineens zelf. Inmiddels staat het beeldje op een mooie plek bij mij in de kast. Ik ben er ontzettend blij mee, en heel erg vereerd.

En nu ga je alweer bijna naar Egypte, om Jabber te spelen op het Hakawy Festival in Cairo; heb je er zin in?
Nog zo’n waanzinnige reis waar ik heel veel zin in heb. Ik vind het heel bijzonder om naar Egypte te gaan, een land met zoveel historie. Daarnaast is het super interessant om Jabber voor het eerst in een niet-westers land te spelen. Hoe zal het publiek in Egypte reageren op Jabber? Dit wordt weer een nieuwe grote test voor onze voorstelling.

In de voorstelling spreken jullie een nieuwe taal, Jabber, was het moeilijk om in te studeren?
Dat viel mee gek genoeg. Van tevoren dacht ik dat het moeilijk ging zijn, maar het verliep best soepel. Jibbe Willems, de schrijver van het stuk, had ook een Nederlandse tekst geschreven. Zo hadden we dus een script in twee kolommen; links Nederlands, rechts Jabber. We weten dus precies wat we zeggen. We hebben het ook heel vaak gelezen met z’n allen voordat we de vloer opgingen, waardoor het toch vrij snel bleef hangen.

Hoe reageren ze in het buitenland op deze nieuwe taal?
In Amerika reageerden ze helemaal niet per se anders dan in Nederland, dat vond ik erg opvallend. Er wordt ademloos geluisterd, gelachen om taalgrapjes, en meegeleefd met onze personages en het verhaal. Het is heel bijzonder om te merken dat het concept van de voorstelling, een grenzeloze voorstelling maken, ook echt werkt.

Wat is jouw favoriete tekst uit Jabber?
Ik vind de zin: ‘Ma hoe dadde wete je found one ting, ah nevere looked da worrld per ning?’ van een ongekende schoonheid. Om hoe hij klinkt, om wat er in de voorstelling gebeurt dan, en om wat het betekent. Ik ben benieuwd of de lezers van dit interview hem begrijpen… Vast wel!

Wat vind je de leukste scène om te spelen?
Dat vind ik een hele moeilijke vraag, want ik vind de voorstelling in z’n totaliteit heel erg leuk om te spelen. Als ik moet kiezen, denk ik toch de scène waarin de vreemde vogel net wakker wordt, en ons drieën voor het eerst ziet. Ik vind dat altijd een heel bijzonder en spannend moment: wat gaat er nu gebeuren? Hoe reageren ze op elkaar?

Theatergroep Kwatta gaat met Jabber naar Egypte. De succesvolle voorstelling – in een taal die niemand kan verstaan, maar iedereen kan begrijpen – speelt van 14 tot en met 16 maart 2019 op het Hakawy festival in Caïro.

---

Scènefoto: Laura Luca
Foto Jochem tijdens de uitreiking musicalawards: Roy Beusker